കാത്തിരിപ്പ്

മനസ്സിന്റെ ആഴങ്ങളിൽ പല മണിച്ചെപ്പുകളിലായ് സൂക്ഷിച്ച ഒരു പിടി ഓർമ്മകളുമായ് ഞാൻ നിനക്കായ് കാത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു.. മയിൽപ്പീലി കൊണ്ട് ചാലിച്ച നൂറായിരം വർണ്ണങ്ങൾ.. അവയിൽ മുക്കിയെടുത്ത ഓർമ്മയുടെ മുത്തുകൾ കോർത്തിണക്കിയ മാല്യം ചാർത്തി കടൽക്കാറ്റ് തഴുകുന്ന മണൽത്തിട്ടയിൽ നമ്മെ തഴുകിയിരുന്ന കാറ്റിനെയും തിരകളെയും തേടി ഞാൻ ചെന്നിരുന്നു..
ഓരോ മഴക്കാലത്തെയും വരവേൽക്കാൻ ഞാൻ അവിടെത്തന്നെയുണ്ടായിരുന്നു; വേനൽ വന്ന് വിട ചൊല്ലിയപ്പോഴും, ശിശിരകാലം കുളിർ കോരിയിടുമ്പോഴും ഞാൻ മറ്റെവിടെയും ആയിരുന്നില്ല.... പണ്ടെങ്ങോ കേട്ട അറേബ്യൻ കഥയിലെ സ്വപ്ന നായികയെ പോലെ ഓരോ ഋതുവിനെ വരവേറ്റും അവയ്ക്ക് വിട നൽകിയും നീയെന്ന എന്റെ രാജകുമാരനു വേണ്ടി ഞാൻ കാത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു..
എത്ര കാലം കഴിഞ്ഞാലും മറക്കാനാകാത്ത ഒരു പിടി മധുരമായ ഓർമ്മകൾ മാത്രമായിരുന്നു ആദ്യം എനിക്ക് കൂട്ട്.. ജീവിതത്തോട് ഏകാന്തമായ പ്രണയമായിരുന്നു എനിക്ക്. നിന്നെ തേടി ഞാനലഞ്ഞ ഓരോ വഴിയോരങ്ങളിലും നിന്നെ പിരിഞ്ഞതിലുള്ള എന്റെ വേദന നിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്നു. നിന്നെ ഒരിക്കലും ഇനി കണ്ടുമുട്ടില്ലായെന്നു കരുതി ദു:ഖിക്കുമ്പോഴും നീ ആഗതനാകുന്നു എന്ന തോന്നലിൽ സന്തോഷിക്കുമ്പോഴും എനിക്കൊപ്പം ചിരിച്ചും കരഞ്ഞും ഋതുക്കൾ എനിക്ക് കൂട്ടിരുന്നു. ഇനി എത്ര തന്നെ നാളുകൾ കഴിഞ്ഞാലും എത്ര തന്നെ ജന്മങ്ങളായാലും എനിക്ക് കൂട്ടായ് എന്റെ ഓർമ്മകൾക്കൊപ്പം ഞാൻ നിനക്കായ് ഉള്ള എന്റെ കാത്തിരുപ്പ് തുടരുക തന്നെ ചെയ്യും...